Σέλας: 

το μεγαλείο της Φύσης 

 

  Ένα φαινόμενο μ ο ν α δ ι κ ό που για όποιον τουρίστα δεν το έχει δεί πρέπει σίγουρα να πάει . Ο λόγος γίνεται για το Σέλας . Εκεί όπου οι κυματιζόμενες «ουράνιες κουρτίνες» του χορεύουν σαν αιθέριες μπαλαρίνες και εκδηλώνεται ένα από τα ωραιότερα «καλλιτεχνήματα» της Φύσης με ποικιλία σχεδίων και χρωμάτων σε αιφνίδιες εμφανίσεις και με γρήγορες μεταμορφώσεις.

 

Πρόκειται για το φωτεινό ουράνιο φαινόμενο που συμβαίνει στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και παρατηρείται ιδίως στις πολικές περιοχές, τόσο στο βόρειο ημισφαίριο, όσο και στο νότιο, αποκαλούμενο ανάλογα «Βόρειο Σέλας» και «Νότιο Σέλας».

  Αν θέλεις να δεις στην ζωή σου ένα από τα καλύτερα φαινόμενα παγκοσμίως, θα πρέπει να ταξιδέψεις από το Φέρμπανκς της Βόρειας Αλάσκας μέχρι και το Τρόμσο της Βόρειας Νορβηγίας, παρατηρώντας το μοναδικό αυτό θέαμα του Σέλαος .

Πιο συγκεκριμένα , για την αρχαιότητα η εμφάνιση του Σέλαος, αν και πολύ σπάνια για παραμεσόγειες χώρες, κίνησε το ενδιαφέρον των ανθρώπων τότε και ήταν ευρέως γνωστή στους αρχαίους Έλληνες. Επιστημονικά, πρώτος  παρατηρητής του φαινομένου φέρεται ο Αριστοτέλης. Το Σέλας παρατηρείται συχνότερα κατά μήκος μιας ζώνης, της οποίας το κέντρο απέχει από τους πόλους περίπου 10 μοίρες. Ενώ ακριβώς πάνω από τους Πόλους, εμφανίζεται πολύ αραιότερα. Επικρατέστερο χρώμα του είναι, γενικά, το λευκό. Όταν, όμως, παρατηρείται χρωματισμένο, τότε το κόκκινο επικρατεί στο χαμηλότερο άκρο των ακτινών που πέφτουν κάθετα, το πράσινο στο ανώτερο και, μεταξύ αυτών, το κίτρινο που γρήγορα εξαφανίζεται.

Ποικίλουν οι θεωρίες για το φαινόμενο αυτό . Με την εξέλιξη των επιστημών και των μέσων έρευνας, η δεσπόζουσα θεωρία , αποδεδειγμένη και πειραματικά , είναι ότι γενεσιουργός αιτία καθίσταται ο βομβαρδισμός των υψηλών ατμοσφαιρικών στρωμάτων από ηλεκτρόνια, που προέρχονται από ρεύματα φορτισμένων σωματίων από τον Ήλιο. 

 

Αυτά τα ρεύματα, που ονομάζονται σήμερα ηλιακός άνεμος ή μαγνητική καταιγίδα, είναι ανάλογα ισχυρά με τη δραστηριότητα του Ήλιου. Δηλαδή , τα φορτισμένα αυτά σωμάτια, που αποτελούνται, κυρίως, από πυρήνες υδρογόνου και ηλεκτρόνια, εκτρέπονται από το μαγνητικό πεδίο της Γης, με αποτέλεσμα τα μεν ηλεκτρόνια να εγκλωβίζονται γύρω από τους μαγνητικούς πόλους, οι δε πυρήνες του υδρογόνου να διεισδύουν μέσα στην ατμόσφαιρα, κοντά στους μαγνητικούς πόλους, φθάνοντας ακόμη και μέχρι το έδαφος, αν και εφόσον έχουν αρκετή ενέργεια από τον Ήλιο. Όμως παράλληλα , τα ηλεκτρόνια, που διεισδύουν στα υψηλά στρώματα, διεγείρουν τα άτομα του οξυγόνου και του αζώτου, που υπάρχουν σε εκείνα τα ύψη. Η διέγερση αυτή γίνεται με τη μετατόπιση των ηλεκτρονίων αυτών των ατόμων, που, όμως, όταν επανέλθουν στην αρχική τους κατάσταση, εκπέμπουν πλέον φως, που είναι χαρακτηριστικό σε κάθε αέριο και που βρέθηκε, έτσι, ότι το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται, κυρίως, σε ύψος από 100 χλμ. από το έδαφος, μέχρι μερικές εκατοντάδες χιλιομέτρων υπεράνω αυτού, με αποτέλεσμα το θέαμα να γίνεται πιο φαντασμαγορικό.

Ξεχωριστή εμπειρία για ψαγμένους ταξιδιώτες ...


by MaNt0